Dagbók úr söngför Kvennakórs Akureyrar til Eistlands í júní 2008.

Kvennakór Akureyrar lagði af stað kl. 23:30 föstudaginn 20. júní með rútu frá Akureyri til Keflavíkur og var förinni heitið í tónleikaferð til Eistlands. Það var mikill hugur í kórfélögum og allt vel skipulagt og undirbúið af hinni ágætu ferðanefnd. Undir morgun var komið til Keflavíkur og flogið þaðan til Helsinki. Hópurinn sem fór var 74 manns, þ.e. söngstjórinn, kórfélagar og makar, en undirleikarinn og fararstjórinn Jaan Alavere var farinn á undan til síns heimalands. Eftir nokkurra klukkutíma stopp í Helsinki var farið með 2800 manna glæsiferjunni Galaxy til Tallin og ekið þaðan í náttstað til borgarinnar Pärnu, en þangað var komið um 23:45 að staðartíma, um það bil 21 klst. eftir að lagt var af stað frá Akureyri. Það verður að segjast eins og er að hópurinn var fljótur að hverfa til herbergja eftir venjulegan vinnudag á föstudegi og tæplega sólarhringsferðalag að auki.

1. tónleikar.
Sunnudaginn 22. júní héldum við svo fyrstu tónleikana í Methodistakirkjunni Agape Church í Pärnu.  Tónleikagestir voru milli 50 og 100 manns og var dagskránni afar vel tekið. Að tónleikum loknum var haldið til kvöldverðar að Restaurant Sunset sem er fallegur staður við ströndina. Sungið stanslaust um kvöldið, nema þeir sem fylgdust með fótboltaleik Spánverja og Ítala.
Veðrið hér í dag var eins og á góðum sumardegi á Íslandi.

Ferðalag milli borga.
Þann 23. júní hélt hópurinn frá Pärnu inn í landið til Tartu sem er 100 þúsund manna borg og næststærsta borg Eistlands. Ferðin þangað gekk vel þó að vegirnir væru afar mjóir og ósléttir þannig að  tveggja hæða rútan okkar ruggaði og valt eins og skip í stórsjó. Þennan dag héldu Eistar upp á Jónsmessuna og sjálfstæði sitt og fór hópurinn að sjálfsögðu að kíkja á hvernig það væri gert. Þrátt fyrir slagveðursrigningu þann daginn þá var farið á hátíðahöldin og var það eins og við manninn mælt að þegar allir voru komnir í regnföt og með regnhlífar  þá slotaði rigningunni  og jafnvel sólin gægðist fram. Heimamenn buðu fyrst upp á skemmtiatriði sem minnti á Ólaf liljurós í 100 og eitthvað erindum á eistnesku, en viðstaddir gæddu sér á grillpinnum og feitum pylsum með grænmetisívafi sem steikt var risagrillum og horfðu á snarkandi varðeld.

2. tónleikar
Þann 24. júní var dagurinn tekinn snemma og  mætt fyrir hádegi í kirkjuna Jaani Kirik og hitað þar upp fyrir örtónleika í hádeginu eða kl. 12.15.  Kirkjan er 900 ára gömul og hefur tvisvar verið lögð í rúst, síðast í seinni heimsstyrjöldinni. Þar sungum við 6 lög við góðar undirtektir, áhorfendur um 40 manns.  Klukkan 17:00 héldum við svo alvöru tónleika á sama stað og tókust þeir feiknavel, áhorfendur, sem voru á annað hundrað, fóru að þeim loknum klappandi út úr kirkjunni. Um kvöldið var farið í siglingu með M/S Pegasus eftir á einni í Tartu og þar var feiknamikið sungið og trallað. Að því loknu var kvöldverður á Atlantis og þar var einnig mikið sungið og gaman er að geta þess að þar voru staddir tónleikagestir frá því fyrr um daginn, þeir höfðu mætt í hádeginu og einnig kl. 17 og svo með okkur í mat. Að sjálfsögðu tókum við svo óskalög fyrir þessa nýju aðdáendur okkar.

Skoðunarferð um Suður-Eistland.
Miðvikudaginn 25. júni var alveg ágætis veður, það kom smá rignarskvetta en annars bara þurrt og þokkalegt og hiti á að giska 17 stig. Hópurinn dreif sig þá kl. 10:00 í ferðalag til Suður-Eistlands. Ekið var sem leið lá til Taevaskoja sem er afar fallegur staður við ána Ahja, þar má m.a. finna heilsulind sem sagt er að bæti alla kvilla og yngi mann upp. Var þar drukkið ótæpilega úr lindinni og að lokum óttuðust menn helst að kvennakórinn yrði orðinn að stúlknakór á næstu tónleikum. Staður þessi minnti okkur einn helst á Ásbyrgi, nema það að klettarnir eru úr ljósum sandsteini. Í ferðinni var einnig skoðaður ferðaþjónustubúgarðurinn Haanjamehe.
Næsti áfangastaður var hæsta fjall Eistlands, Suur Munamägi, heilir 318 metrar á hæð! Til þess að hækka fjallið aðeins settu Eistar þar upp turn allmikinn árið 1939 og hækkuðu hann svo 1959 þannig að þarna gátum við náð 346,7 metra hæð og virt fyrir okkur útsýnið úr turninum.

Haldið til Tallin.
Á fimmtudegi 26. júní  yfirgáfum við borgina Tartu og héldum til Tallin. Á leiðinni þangað hringdu þau Gestur Einar og Hrafnhildur í morgunútvarpi rásar 2 í varaformann kórsins, Agnesi Arnardóttur, til að fá fréttir af ferðalaginu og að sjálfsögðu var þá tekið lagið fyrir þau í beinni útsendingu.
Við komuna til Tallin var byrjað á því að fara í Rocca al Mare, en það er nokkurs konar Árbæjarsafn þar sem rakin er saga húsakosts og mannlífs frá 17. öld og fram undir okkar daga. Að því loknu var tekin önnur skoðunarferð undir leiðsögn eisneskra fararstjóra og nú í gamla bæinn í Tallin sem er alveg  stókostlegur. Að síðustu var svo farið með okkur á sönghátíðasvæðið Tallinna Lauluväljak (Tallin Song Festival Grounds) þar sem sviðið rúmar 15 þúsund manns og þar eru m.a. haldnar afar fjölmennar kórahátíðir og aðrar alþjóðlegar sönghátíðir. Við (52 konur)  mátuðum okkur á sviðið og tókum lagið með glæsibrag, en vorum afskaplega litlar á þessu risastóra sviði.

3. tónleikar.
Síðasti dagurinn hófst með æfingu kl. 10 í Pühavaimu kirkju. Síðan sungum við á torginu fyrir framan kirkjuna kortér fyrir kl 12, sem varð auðvitað til þess að fjöldi fólks fylgdi okkur inn í kirkjuna og hlustaði á tónleikana sem hófust kl. 12:00 á hádegi.  Þessir tónleikar tókust bara feiknavel og stöðugur straumur fólks var um kirkjuna á meðan við sungum, gróflega áætlað komu þar um 150 manns.
Að tónleikum loknum hófust búðarferðir, borgarskoðun eða kaffihúsarölt allt eftir smekk hvers og eins, síðan var sameinast í lokakvöldverði á veitingahúsinu Peppersack. Ferðin hafði verið aldeilis frábær og kvöddum við nú Eistland með tregablöndnum tilfinningum.

Heimferðin.
Laugardagurinn 28. júní var tekinn snemma, og ekið sem leið lá að brottfararstað ferjunnar Linda Express sem flutti okkur frá Tallin til Helsinki. Á hafnarbakkanum þar beið okkar fulltrúi rútufyrirtækisins sem skipulagði rútuferðirnar og færði Önu Korbar fararstjóra okkar blómvönd. Að sjálfsögðu sungum við þá fyrir hann í staðinn og að því loknu var okkur ekið á flugvöllinn í Helsinki. Þaðan flugum við svo til  Keflavíkur og lentum þar kl. 16:00 að íslenskum tíma. Flestir tóku þá rútuna heim til Akureyrar en aðrir fóru á eigin bílum eða með flugi. Það var frekar þreytulegur en ánægður hópur hópur sem steig út úr rútunni við Brekkuskóla kl. 23:15, enda liðnir 18 klukkutímar frá því ferðalagið hófst.
Óhætt er að segja að ferðin hafi tekist afbragðsvel, skipulag og fararstjórn var eins og best varð ákosið. Skoðunarferðir voru mjög fræðandi og vel til þeirra vandað og viðtökur hreint frábærar.