Ljóð: Stefán Ólafsson.

        Stássmey sat í sorgum,
        sú var ára tólf,
        stássmey sat í sorgum,
        sú var ára tólf, 
        móðir gekk um gólf
Sóp: hrygg í hugarins borgum.
Alt:  hrygg, svo hrygg í hugarins borgum,
       hrygg í hugarins borgum .