Lag og texti: Magnús Eiríksson

Ég sé þau þreytt með barnavagninn baksa heim á kvöldin,
þar bíða bréf með rukkunum sem birta ógreidd gjöldin.
“Er lífið aðeins fallinn víxill?” oft þau spyrja sig.
Þau reyna að stefna í rétta átt,
en hvað um mig og þig?

Á laugardögum eftir klukkan átta, lög á fóninn,
lamaður í alkóhóli landinn gefur tóninn
og sólarlandalögin leikur fyrir sjálfan sig,
svo gengur fólk til náða.
Hvað um mig og þig?

Íbúð, bíl, öll lífsins gæði, allir vilja meira,
til þess þarf að vinna hörðum höndum tveim.
Allir lenda einhvern tíma einir úti í horni
þar sem enginn lengur vita vill af þeim.

Fjölskylda sem fyrirtæki mörgum vex í augum,
fjölmörg dæmi um manneskjur sem farið hafa á taugum.
Ást og gömul eigingirni er lengi söm við sig.
Allir eru að elskast.
Hvað um mig og þig?