Lag: Þorkell Sigurbjörnsson. Ljóð: Kolbeinn Tumason

Heyr, himna smiður
hvers skáldið biður,
komi mjúk til mín
miskunnin þín.
Því heit´ ég á þig
þú hefur skaptan mig,
ég er þrællinn þinn
þú ert drottinn minn.

Guð heit´ ég á þig,
að græðir mig.
minnst, mildingur, mín
mest þurfum þín.
Ryð þú röðla gramur,
ríklyndur og framur,
hölds hverri sorg
úr hjartaborg.

Gæt, mildingur, mín
mest þurfum þín
helst hverja stund
á hölda grund.
Set, meyjar mögur
máls efni fögur,
öll hjálp af þér,
í hjarta mér.